Iako kao biljka nije bogat nutritivno vrijednim tvarima, ananas sadrži nešto jedinstveno, a to je bromelin, enzim koji razgrađuje proteine ili bjelančevine. Bromelin se preporučuje kao lijek u slučajevima otežane probave proteina i nedovoljnog lučenja enzima želučanog soka. Pripisuju mu se i svojstva otapanja ugrušaka, pa se koristi u liječenju bolesti srca, a smatra se da je efikasan u liječenju sinusa i otapanju sluzi koja se u njima nakuplja. Također, daje se i u terapiji bolesti urinarnog trakta, a može biti koristan i u tretmanu bolesnika koji boluju od artroza i reumatoidnog artritisa.
Prije nego što se uopće znalo za postojanje bromelina, ananas se u podnebljima iz kojih dolazi upotrebljavao kao pomoć u olakšavanju simptoma bronhalnog katara, loše probave i bolesti grla. Poznato je da svježe iscijeđeni sok ananasa liječi upaljeno grlo ako se nekoliko puta na dan njime ispiru usta i grlo.
Ananas ima visoki sadržaj vitamina C, koji se upola smanji prilikom konzerviranja. Jedna šnita ananasa od 10 dkg zadovoljava oko 30% dnevne potrebe za vitaminom C. U konzerviranom ananasu nema više bromelina, on se inaktivira. Konzervirani ananas može se upotrebljavati kao dodatak u voćne salate zbog specifične arome i visokog sadržaja celuloze, koja olakšava formiranje stolice i probavu.
