Piše Tim Gracije
Snimila Edvin Kalić
Hanna Dujmović (31) pripada onim umjetnicama koje nas podsjećaju da se i iz ove zemlje može graditi kontinuitet, a ne samo povremeni uspjeh, bez obzira na kontinuirani izostanak podrške domaćim umjetnicima i umjetnicama. U protekloj godini njeni radovi putovali su od Srbije, preko Irske, do Francuske i vraćali se u Sarajevo, pokazujući da se lična imaginacija može prepoznati i kao dio šireg evropskog umjetničkog jezika.
Samostalnim izložbama u Aleksić galeriji savremene umjetnosti u Srbiji pod naslovom “Jedinstvo u različitosti: Umjetnost iz dva uma”, zatim ciklusom “Theatrum imaginativum” u galeriji WEME u Dublinu te u Palais de l’Europe u Strasbourgu, Hanna je još jednom potvrdila da je među najaktivnijim umjetnicama mlađe generacije iz Bosne i Hercegovine na međunarodnoj sceni. Godinu je zaokružila izložbom “Nostalgija djetinjstva” u Historijskom muzeju BiH, vraćajući se motivima odrastanja i grada koji je oblikovao njen pogled na svijet.
Uz izložbe, njen rad je 2025. godine pronašao put i do publike koja možda rjeđe dolazi u galerije. Objave u magazinima House & Garden UK i Harper’s Bazaar Srbija pokazale su da njene slike mogu jednako pripadati zidovima muzeja i prostorima u kojima ljudi žive, čitaju i odmaraju se.
Temama kojima je posvećena, Hanna istražuje odnos između snage i ranjivosti, između sjećanja i onoga što bismo najradije potisnuli, između ličnog iskustva i onoga što može prepoznati čitava generacija. A u godini za nama, kako je i sama rekla, pokušala je naslikati ono što se pamti tijelom, ne samo umom, što je možda i najbolji opis uloge njenog slikarstva danas.
